اب ماه
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
آب ( H2O ) ، و گروه هیدروکسیل شیمیایی مربوط ( - OH ) ، می تواند به اشکال شیمیایی هیدرات و هیدروکسید هم در کانی های موجود در ماه ( بیش از آب آزاد ) وجود داشته باشد، و شواهد نشان می دهد که در واقع در بیشتر سطح ماه که غلظت کم است این مورد پیش می آید. در واقع، طبق محاسبات آب جذب شده از ۱۰ تا ۱۰۰۰ بخش در یکای سنجش وجود دارد. در سال ۱۹۷۸ گزارش شد که۰٫۱٪ از جرم نمونه بازگردانده شده توسط لونا ۲۴ فضاپیمای ساخت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی آب است. شواهد غیرقطعی از وجود یخ آب آزاد در قطب های ماه با استفاده از مشاهده های متفاوت جمع آوری شده دلالت بر وجود هیدروژن محدود می کند.
در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸، کاوشگر ماه از فضاپیمای هندی چاندریان - ۱ در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری ماه آزاد شد. در طی فرود ۲۵ دقیقه ای کاوشگر با طیف جرمی ۶۵۰ مدارکی از وجود آب در جو نازک بالای سطح ماه ثبت کرد. در سپتامبر ۲۰۰۹، چاندریان - ۱ در ماه آب و در نور منعکس شدهٔ خورشید خطوط جذب هیدروکسیل پیدا کرد. در نوامبر ۲۰۰۹، ناسا گزارش داد که کاوشگر ال کراس مقدار قابل توجهی از گروه هیدروکسیل در مواد پرتابی از دهانه ای در قطب جنوب ماه کشف کرده است. دلیل آن ممکن است وجود مواد آب دار - آنچه که تقریباً یخ آب کریستالی خالص به نظر می رسد - باشد. در مارس۲۰۱۰ گزارش شد چاندریان - ۱ بیش از ۴۰ دهانه که به طور دائمی تاریک هستند در نزدیکی قطب شمال ماه کشف کرده است که عقیده بر این است حاوی تقریباً ۶۰۰ میلیون تن برابر با ( ۱٫۳ تریلیون پوند ) یخ آب هستند. آب ممکن است در دوره های زمین شناسی با برخورد دنباله دارهای دارای آب ، سیارک ها و شهاب واره ها به ماه آمده باشد. یا در همان جا به وسیلهٔ یون های هیدروژن ( پروتون ) بادهای خورشیدی که با شدت و به طور مداوم به مواد معدنی آب دار برخورد می کرد تولید شده باشد.
