لغت نامه دهخدا سبقت گیرنده. [ س ِ ق َ رَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) پیشی گیرنده. آنکه در کارها سبقت گیرد و جلو افتد. سَبّاق. ( منتهی الارب ).
