بیقوش

لغت نامه دهخدا

بیقوش. [ ب َ / ب ِ ] ( ترکی ، اِ ) بایقوش. جغد. بیغوش.( یادداشت مؤلف ). رجوع به بیغوش و جغد و بوم شود.

فرهنگ فارسی

بایقوش . جغد . بیغوش .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال عشق فال عشق فال چوب فال چوب فال ارمنی فال ارمنی