اطلس باف

لغت نامه دهخدا

اطلس باف. [ اَ ل َ ] ( نف مرکب ) بافنده اطلس. آن که پیشه او اطلس بافی باشد.

فرهنگ فارسی

بافنده اطلس . آنکه پیشه او اطلس بافی باشد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تاروت فال تاروت فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال چای فال چای