اضرب

لغت نامه دهخدا

اضرب. [ اَ رُ ] ( ع اِ ) ج ِ ضَرْب ، بمعنی آخر بیت شعر. ( از لسان العرب ) ( اقرب الموارد ). ج ِ ضرب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ضرب شود.
اضرب. [ اَ رَ ] ( ع ن تف ) زننده تر. ( ناظم الاطباء ) :
اطعنها بالقناة اضربها
بالسیف جحجاحها مسوّدها.متنبی.

فرهنگ فارسی

زننده تر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ضرب (۵۷ بار)