اخیا

لغت نامه دهخدا

اخیا. [ ] ( اِخ ) ( برادر خداوند ) پیغمبر و مورخ معروف زمان سلیمان و یربعام که در شیلو ساکن بود. دورنیست آنکس که در هنگام بنای هیکل به اسم خدا با سلیمان گفتگو کرد و هم بعد از افتادن سلیمان در گناه بنزد او آمده بود همین شخص باشد. ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

پیغمبر و مورخ معروف زمان سلیمان

دانشنامه عمومی

آخیا (استان روم). آخیا ( یونانی: Ἀχαΐα ) ، یکی از استان های امپراتوری روم در منطقه یونان امروزی به مرکزیت کورینتوس که پس تصرف این منطقه توسط رومیان تشکیل شد.

دانشنامه آزاد فارسی

اَخِیّا (Ahijah)
(در عبری به معنی «دوست یا برادر خدا») نام چند شخصیت در عهد عتیق، ازجمله: ۱. اخیا پسر اَخیطوبکه در حکومت شائولجانشین پدرش در مقام کاهن اعظم شد؛ ۲. اخیای نبی که دو پیشگویی بدو منسوب است: تشکیل ده سبط از نسل سلیمانو نابودی خاندان یَربُعامبه سبب بت هایی که ساختند. ممکن است اَخیملکیکی از همین اخیّا باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم