اجهر

لغت نامه دهخدا

اجهر. [ اَ هََ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی ازجهر. || ( ص ) آنکه در آفتاب چیزی نبیند. روزکور. ( تاج المصادر ). || مرد دیداری تمام خلقت. || اسب که غره وی همه روی وی را گرفته باشد. || احول ِ دیداری. ( منتهی الارب ). و عبارت تاج العروس این است : [ و ] الأجهر؛ الأحول الملیح الجهرة، ای الحولة. مؤنث : جَهْراء. ج ، جُهر.

فرهنگ فارسی

روز کور

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اجهر به کسی که چشمانش در روز نمی‏بیند اطلاق می شود.از آن به مناسبت در باب‏های قصاص و دیات سخن گفته شده است.
اگر جنایتکار بر چشم اجهر آسیب رساند، قصاص می‏شود؛ هر چند چشم وی سالم باشد.
دیه چشم اجهر
دیه چشم اجهر همانند دیه چشم سالم است. بنابراین در هر دو چشم دیه کامل و در هر یک، دیه، نصف خواهد بود.