دانشنامه اسلامی
اجازه کتبی در یک تقسیم بندی کلی به اجازه مختصر، مبسوط و متوسط تقسیم می شود. منظور از اجازه مبسوط آن است که مجیز تمام مشایخ خود و اساتید ایشان را تا معصومین ذکر کرده و بیوگرافی هر یک از آنان را بیان کند. این نوع از اجازه، کتاب مستقل محسوب می شود و برای بعضی از آن، عناوین مشخصی معین شده است مانند: الروضة البهیة، الطبقات و اللمعة المهدیه.
اجازات مبسوط
برخی از اجازات مبسوط ذیلا ذکر می گردد: ۱- اجازه علامه حلی به فرزندان زهره حلبی که مرحوم مجلسی در کتاب «بحار الانوار» آن را نقل کرده است؛ ۲- اجازه صاحب معالم به سیدنجم الدین حسینی و فرزندانش؛ ۳- اجازه محدث بحرانی صاحب حدائق به فرزندانش به نام «لؤلؤة البحرین فی الاجازة لقرّتَی العین»؛ ۴- اجازه سیدعبدالله جزایری به نام «الاجازة الکبیره»؛ ۵- اجازه سیدحسن صدر کاظمی به نام «بغیة الوعاة فی طبقات مشایخ الاجازه». از این نوع اجازه به اجازه کبیر نیز تعبیر می شود.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:• سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه.• مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.
