ابال

لغت نامه دهخدا

( آبال ) آبال. ( ع اِ ) ج ِ اِبِل.
ابال. [ اَب ْ با ] ( ع ص ) راعی ابل. ساربان. اشتربان. شترچران.
ابال. [ اُب ْ با ] ( ع ص ،اِ ) ج ِ آبِل ، به معنی استاد و دانا بچرانیدن شتر. || اشتری که به گیاه تر کفایت کند از آب.

فرهنگ معین

( آبال ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ابل ، شتران .

فرهنگ عمید

( آبال ) = ابل

فرهنگ فارسی

( آبال ) ( اسم ) جمع ابل شتران .
جمع ابل
استاد به چرانیدن شتر