فامه

لغت نامه دهخدا

( فامة ) فامة. [ م َ ] ( اِخ ) شهری است در ولایت شام. آنجا میوه بسیار خیزد، و میوه فروش را فامی خوانند که نسبت به این شهر است. ( از تاریخ بیهقی ص 127 ).

فرهنگ فارسی

شهری است در ولایت شام . آن جا میوه بسیار خیزد و میوه فروش را فانی خوانند که نسبت به این شهر است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
امم (۱۲۴ بار)ف (۲۹۹۹ بار)ه (۳۵۷۶ بار)