علیاحضرت

لغت نامه دهخدا

علیاحضرت. [ ع ُل ْ ح َ رَ ] ( ص مرکب ) مؤنث أعلی حضرت. عنوانی و خطابی ملکه و امپراطریس را. عنوان و لقب رسمی ، ملکه و شهبانو را، خواه در زمان سلطنت شوی او و یا سلطنت فرزند یا فرزندان وی.

فرهنگ عمید

عنوان احترام آمیز برای زنان وابسته به پادشاه، مانند ملکه، دختر، یا مادر شاه.

فرهنگ فارسی

( اسم ) عنوان ملکه کشور ( مادر شاه و زوجه شاه )
مونث اعلی حضرت عنوانی و خطابی ملکه و امپراطوریس را عنوان و لقب رسمی ملکه و شهبانو را خواه در زمان سلطنت شوی او و یا سلطنت فرزند یا فرزندان وی