علی کاتب

لغت نامه دهخدا

علی کاتب. [ ع َ ی ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن اسحاق کاتب. از عالمان بود واو را کتابی است در نسب بنی عقیل که در سال 884 هَ.ق. تألیف کرده است. ( از معجم الادباء ج 12 ص 216 ).
علی کاتب. [ ع َ ی ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن ابی فتح کاتب. مشهور به مطوق. رجوع به علی مطوق شود.