عشق اکبر. [ع ِ ق ِ اَ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح فلسفه )اشتیاق به لقای حق تعالی و معرفت ذات و شهود صفات درذات است. فلاسفه و ظرفا گویند اگر عشق عالی و اکبر نمی بود موجودات طراً مضمحل میشدند و آنچه حافظ ممکنات و معلولات نازله است عشق عالی است که ساری در تمام ممکنات و موجودات جهان هستی میباشد زیرا تمام موجودات عالم طالب و عاشق کمالند و غایت این مرتبه از عشق تشبه به ذات خدای متعال است. ( از فرهنگ علوم عقلی ).
فرهنگ فارسی
در اصطلاح فلاسفه اشتیاق به لقای حق تعال و معرفت ذات و شهود صفات در ذات است فلاسفه و ظرفا گویند اگر عشق عالی و اکبر نمی بود موجودات طرا مضمحل میشدند و آنچه حافظ ممکنات و معلولات نازله است عشق عالی است که ساری در تمام ممکنات و موجودات جهان هستی میباشد زیرا تمام موجودات عالم طالب و عاشق کمالند و غایت این مرتبه از عشق تشبه به ذات خدای متعال است
