طزره

لغت نامه دهخدا

طزره. [ طَ رَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دامنکوه بخش حومه شهرستان دامغان در 42هزارگزی شمال خاوری دامغان و 24هزارگزی شمال شوسه دامغان به شاهرود. کوهستانی و سردسیر با 705 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و حبوبات و لبنیات و مختصر میوه. شغل اهالی زراعت و گله داری است و عده ای برای تأمین معاش زمستان به مازندران میروند. صنایع دستی زنان کرباس بافی. از طریق مهماندوست و بق اتومبیل میتوان برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان دامنکوه بخش حومه شهرستان دامغان : در ۴۲ کیلومتری شمال شرقی دامغان و ۲۴ کیلومتری شمال شوسه دامغان بشاهرود: کوهستانی و سردسیر : ۷٠۵ تن سکنه آب از قنات : محصول غلات حبوب لبنیات مختصری میوه : شغل زراعت و گله داری و کرباس بافی .

دانشنامه عمومی

طزره روستایی در دهستان دامنکوه بخش مرکزی شهرستان دامغان استان سمنان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۶۷ نفر ( در ۹۷ خانوار ) بوده است.
این روستا دارای معادن بسیار زیاد ذغال سنگ می باشد که 75 درصد از کل ذغال سنگ کشور از این معادن استخراج می گردد. [ نیازمند منبع]
قله های مرتفع به نام واشندشاهی ۴۹۸۹متر ، کوه برف ۴۸۸۹متر ، کرکسی ۴۸۶۹متر ، سه برار ۴۷۳۸متر و. . . در ارتفاعات این روستا واقع شده است . این روستا که در منطقه سیبری قرار دارد ، دارای قلعه ای مخروبه و همچنین امامزاده ای دارای شجره نامه می باشد. باغات اصلی اهالی روستا در یک کیلومتری شرق این روستا واقع شده است که به رزمجا ( رزگا ) معروف است. از مهمترین باغداران این منطقه میتوان از حاج ابراهیم شیخ ( مشتی ابراهیم ) ـ حاج عباس غربا ( ملقب به عباس قصاب ) ـ حسین عباسی ( ملقب به دادا ) نام برد. از عمده محصولات این روستا گردو و زردآلو و آلبالو و سیب می باشد. گردوهای این منطقه یکی از با کیفیت ترین گردوهای ایران است.