ضیفه

لغت نامه دهخدا

( ضیفة ) ضیفة. [ض َ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث ضیف. زن مهمان. || زن حائض. || بی نمازی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

تانیث ضیف ٠ زن مهمان ٠ یا بی نمازی ٠

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ضَیْفِهِ: میهمانش - میهمانانش(در اصل کلمه ضیف مصدر است ، و مصدر تثنیه و جمع ندارد و برای همین در عبارت "رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ " به صورت مفرد آورده شده درحالیکه چند نفر مهمان بودند)
معنی رَاوَدُوهُ: ازاو خواستند (چون به همراه عبارت "عَن ضَیْفِهِ " آمده یعنی ازاودرخواست کامجویی از مهمانانش را کردند)
ریشه کلمه:
ضیف (۶ بار)ه (۳۵۷۶ بار)