لغت نامه دهخدا شیرین کام. ( ص مرکب ) که کام شیرین دارد. که دهان شیرین دارد. شیرین دهن. || کنایه از شاد و خوشوقت و موفق و پیروز: شیرین کام باشی. ( از یادداشت مؤلف ).
