شه مار

لغت نامه دهخدا

شهمار. [ ش َ ] ( اِخ ) شه مار. سهار یا شهار. استوارترین دژ دودمان قارن که از دوره ساسانیان در تصرف آنان بوده و فریم ( قرم ) نام داشت که آبادترین شهر آن شهماربوده است. رجوع به ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 199 و سرزمینهای خلافت شرقی لسترنج ص 398 شود.

دانشنامه عمومی

شه مار ( نام علمی: Lampropeltis ) نام یک سرده از تیره قمچه ماران است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم