شنفته

لغت نامه دهخدا

شنفته. [ ش ِ ن ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از شنفتن. شنیده شده :
با دیده اعتبار نباشد شنفته را.قاآنی.- بحق چیزهای نشنفته ؛ وقتی از گفتار کسی تعجب کنند این جمله را بر زبان رانند.