معنی سنگ بن | لغت یاب

سنگ بن

لغت نامه دهخدا

سنگ بن. [س َ ب ُ ] ( اِخ ) شهری است در خراسان از ربوشارانست به گوزکانان و منبر او بنا نهاده اند. ( حدود العالم ).
سنگ بن. [ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان وسط بخش طالقان شهرستان تهران. دارای 277 تن سکنه. محصول آنجا غلات ، سیب زمینی ، میوه جات. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).