سرای غرور

لغت نامه دهخدا

سرای غرور. [ س َ ی ِ غ ُ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
ای کهن گشته در سرای غرور
خورده بسیار سالیان و شهور.ناصرخسرو.قصر تو زین سخن همی خندد
بر تو ای فتنه بر سرای غرور.ناصرخسرو.مثلت هست در سرای غرور
همچنان یخ فروش نیشابور.سنائی.