روستم

لغت نامه دهخدا

روستم. [ ت َ ] ( اِخ ) تحریف شده رستم :
هم گه بهرام گور هم گه نوشیروان
هم بگه اردشیر هم بگه روستم.منوچهری.آن بگه کوشش چون روستم
وآن بگه بخشش چون کیقباد.مسعود سعد.- روستم تن ؛ بمجاز، تنومند و نیرومند. قوی هیکل مانند رستم زال :
در خدمت تواند میان بسته چون رهی
گردان روستم تن و اسفندیاردل.سوزنی.- روستم کردار ؛ دلیر و جنگجوی چون رستم :
فروبرد بگه حمله روستم کردار
بزخم گرز گران گردن سوار بزین.فرخی.رجوع به رستم شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم