دینار بار

لغت نامه دهخدا

دیناربار. ( نف مرکب ) که دینار ازآن فروبارد. به مجاز نثارکننده دینار :
چه ابر با کف دیناربار توو چه گرد
چه بحر با دل پهناور تو و چه شمر.فرخی.اندر جهان سرای ندانیم کاندر آن
آثار نیست از کف دیناربار او.فرخی.لشکرگذار باشد دشمن شکار باشد
دیناربخش باشد دیناربار باشد.منوچهری.

فرهنگ فارسی

که دینار از آن فرو بارد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم