دشت گرد

لغت نامه دهخدا

دشتگرد. [ دَ گ َ ] ( نف مرکب ) دشتگردنده. آنکه در صحرا و بیابان سیر و گردش می کند. ( ناظم الاطباء ). دشت پیما. دشت سیر. دشت نورد.

دانشنامه عمومی

دَشت گَرد یا آوارۀ دشتها ( نام علمی: Pedionomus torquatus ) پرنده ای است بومی استرالیا با جثه ای ۱۵ تا ۱۹ سانتی متر که ظاهری شبیه به بلدرچین دارد.
دشتگردهای نر بالغ روتنه قهوه ای روشن و زیرتنه حنایی سفید با هلال های سیاه دارند. ماده بالغ دارای طوقه سیاه با خال خال های سفید است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم