دشت قبچاق
دانشنامه عمومی
بنابر گفتهٔ تاریخ نویسان، تا سال ۹۲۹ ه. ق فرزندان جوچی در دشت مزبور حکمرانی کرده و دشت قبچاق را به دو قسمت تقسیم کردند که دشت قبچاق شرقی یعنی ناحیهٔ بین درهٔ سفلای سیردریا و کوه های اولوق داغ ( کوه بزرگ ) و کوچک داغ ( کوه کوچک ) که محدود بود از مغرب به مساکن قبایل گوگ ( کبود ) اردو، مطیع باتو از شمال به مساکن ازبکان مطیع شیبان از مشرق به خانات اولوس جغتای، از جنوب به ریگزار قزل قوم و کوه های الکساروسکی. و دشت قبچاق غربی، یعنی ناحیه ای که رودهای دن و رود ولگا آن را مشروب می سازد و محدود بود از مشرق به کوه های اورال از مغرب به رود دنیپر از شمال به دریای خزر و از جنوب به دریای سیاه. قومی از قبچاقی ها ترکان قنقلی بودند و ترکان خاتون ( مادر محمد خوارزمشاه ) از ترکان قنقلی بوده است.
