دراژه

لغت نامه دهخدا

دراژه. [ دِ ژِ ] ( فرانسوی ، اِ ) ( اصطلاح داروسازی )داروهای تلخ و بدمزه را پس از اینکه بوسیله قالبهای مخصوص بصورت عدسی های محدب الطرفین کوچک درآوردند برای اینکه هنگام استعمال دهان را بدطعم نکند، از یک ورقه صمغ و قند می پوشانندو بدین ترتیب روکش نازک شیرین و براقی هسته مرکزی بدمزه را فرامیگیرد و به این شکل دارویی دراژه نام نهاده اند، مانند: دراژه کنین. ( از درمانشناسی ج 1 ).

فرهنگ عمید

۱. (پزشکی ) نوعی قرص با روکشی از مواد قندی.
۲. نوعی شکلات پوشش دار شبیه قرص.

فرهنگ فارسی

نقل بادام، قرص دوا، حب که روکش موادقندی دارد
در اصطلاح دارو سازی دارو های تلخ و بد مزه را پس از اینکه بوسیله قالبهای مخصوص بصورت عدسی های محدب الطرفین کوچک در آوردند .