خیلون

لغت نامه دهخدا

خیلون. [ ل ُ ] ( اِخ ) خیلن. از حکمای سبعه یونان. رجوع به خیلن شود.

فرهنگ فارسی

خیلن از حکمای سبعه یونان

دانشنامه عمومی

خیلون ( به یونانی: Χίλων یا Χείλων ) ( ۵۶۰ پ. م ) فرزند داماگتاس، از اهالی لاکدمونی، یکی از کسانی است که نامش در میان فرزانگانِ هفت گانهٔ یونان ثبت شده است. خیلون در خلال پنجاه و پنجمین یا پنجاه و ششمین المپیاد، به عنوان افور انتخاب شد. هنگامی که برادرش به این موضوع، به دلیل اینکه خودش مانند خیلون انتخاب نشده بود، اعتراض کرد، به برادرش گفت: «من بر خلافِ تو می دانم که چگونه در برابرِ بی عدالتی تسلیم شوم».
وی مدعی بوده که همیشه بر اساس قانون عمل کرده و هیچ گاه قانون را زیر پا نگذاشته است؛ اما در یک مورد شک داشت: در دادگاهی بخاطرِ دوستش رای به جانبِ وی داده بود، اما در نهایت دوستش را راضی کرده بود که محکوم را ببخشد. با این عمل هم قانون را رعایت کرده بود و هم دوستش را از دست نداده بود.
خیلون در پیسا، درست هنگامی که به پسرش به دلیل پیروزی در مشت زنیِ المپیک تبریک گفت، در گذشت.