لغت نامه دهخدا خوب گفتاری. [ گ ُ ] ( حامص مرکب ) خوش سخنی. شیرین زبانی. شیرین سخنی : ز خلق گوی لطافت تو برده ای امروزبه خوبرویی و سعدی بخوب گفتاری.سعدی.
