خطای نسبی. [خ َ ی ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برحسب تعریف : نسبت بین خطای مطلق یک کمیت بمقدار واقعی آن کمیت خطای نسبی نامیده می شود. اگر در کمیتهای واقعی a و b و c... خطای مطلق هر یک بصورت Da و Db و Dc... باشد و S مجموع کمیتهای واقعی a و b و c باشد و DS خطای مطلق S باشد، همواره رابطه زیر بین آنها برقرار است :...+ Dcc + Dbb + Daa = DsSیعنی خطای نسبی حاصل جمع مساویست با مجموع خطاهای نسبی کمیتهای اجزاء جمع.
فرهنگ فارسی
بر حسب تعریف نسبت بین خطای مطلق یک کمیت بمقدار واقعی آن کمیت خطای نسبی نامیده می شود .
