خرمن گل

لغت نامه دهخدا

خرمن گل. [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) معشوق. || سرین معشوق. ( آنندراج ) :
آغوش مرا محرم آن خرمن گل کن
موی کمرت طاقت این بار ندارد.صائب ( از آنندراج ).