خده

لغت نامه دهخدا

( خدة ) خدة. [ خ ُ دْ دَ ] ( ع اِ ) رخسار. گونه. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ). ج ، خُدَد. ( از آنندراج ): و هما خدیان. ( از منتهی الارب ) ( از متن اللغة ). || گود راز در زمین. ج ، خدد. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

رخسار گونه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال مکعب فال مکعب فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس