حق بین

لغت نامه دهخدا

حق بین. [ ح َ ] ( نف مرکب ) آنکه مراعات حق کند. آنکه حدسهای او صائب است.

فرهنگ فارسی

آنکه مراعات حق کند آنکه حدسهای وی صائب است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال مکعب فال مکعب فال عشق فال عشق فال پی ام سی فال پی ام سی