حق بین

لغت نامه دهخدا

حق بین. [ ح َ ] ( نف مرکب ) آنکه مراعات حق کند. آنکه حدسهای او صائب است.

فرهنگ فارسی

آنکه مراعات حق کند آنکه حدسهای وی صائب است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال شمع فال شمع فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت