لغت نامه دهخدا
حرمک. [ ح ُ م َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش نصرت آباد شهرستان زاهدان ، در 78هزارگزی شمال خاوری نصرت آباد، کنار شوسه زاهدان به مشهد. دامنه و کوهستانی و گرمسیر است. دارای 820 تن سکنه سنی است. زبانشان بلوچی است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، لبنیات و شغل اهالی زراعت ، گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
حرمک. [ ح ُ م َ ] ( اِخ ) شهرکی است به ناحیت پارس از حدود سیراف ، آبادان ، با مردم بسیار. ( حدود العالم ).
حرمک. [ ح ُ م َ ] ( اِخ ) محلی کنار راه زاهدان به بیرجند، میان چاه دیوان و دوراهی حرمک به زابل ، در 65900متری زاهدان.
