جشن عروسی
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
پذیرایی از میهمانان بعد از مراسم عروسی در اکثر جوامع سنتی است و می تواند از نیم ساعت تا چندین ساعت یا حتی روزها ادامه داشته باشد. اکثر مراسم عروسی در شب برای شام انجام می شود. با این حال، زوج ممکن است یک ناهار، چاشت، یا حتی چای بعد از ظهر را انتخاب کنند. در نهایت زوج متأهل جزئیات و مکان پذیرایی را انتخاب می کنند.
در برخی از فرهنگ ها، جشن های عروسی جداگانه برای خانواده عروس و داماد برگزار می شود.
برگزاری جشن برای عروسی ریشه در اعماق پیش از تاریخ دارد. در انجیل از معجزه عیسی در یک مراسم جشن عروسی در روستای قانا به تفصیل سخن گفته شده است.
در ایران نیز جشن عروسی پیر شالیار که ریشه های کهن اساطیری دارد، هنوز همه ساله در سالگرد ازدواج وی در مناطقی از کردستان گرامی داشته می شود. همچنین در مونیخ از سال ۱۸۱۰ میلادی، جشن اکتبر با مناسبت مشابهی هرساله برپا داشته می شود.
گاهی برخی از جشن های عروسی به صورت مشترک برگزار می شود؛ مثلاً عروسی دو برادر یا عروسی دو خواهر یا حتی دو دوست با همسرانشان. در فیلیپین چنین ازدواج هایی بدیمن تلقی می شوند.
شاید بزرگترین جشن عروسی دنیا از این نوع، عروسی ای باشد که اکتبر ۲۰۰۹، در حیاط دانشگاهی واقع در در نزدیکی سئول، پایتخت کره جنوبی برگزار شد. در این مراسم بیش از بیست هزار عروس و داماد از کشورهای مختلف جهان، آغاز زندگی مشترک خود را به صورت گروهی جشن گرفتند. هم زمان با این مراسم، در آئینی مشابه در ایران، دوازده هزار زوج ایرانی نیز زندگی مشترک خود را جشن گرفته اند.
جشن عروسی (فیلم). جشن عروسی ( به انگلیسی: The Wedding Party ) فیلمی محصول سال ۱۹۶۹ به کارگردانی برایان دی پالما و ویلفرد لیچ است. در این فیلم بازیگرانی همچون جنیفر سالت، جیل کلایبورگ، ویلیام فینلی، رابرت دنیرو و جرید مارتین ایفای نقش کرده اند.
