تیز چنگال

لغت نامه دهخدا

تیزچنگال. [ چ َ ] ( ص مرکب ) تیزچنگل. تیزچنگ :
چنان اندیشد او از دشمن خویش
چو باز تیزچنگال ازکراکا.دقیقی.یعنی دَدَگان مرا به دنبال
هستند سگان تیزچنگال.نظامی.عقابان تیزچنگالند و بازان آهنین پنجه
ترا باری چنین بهتر که با عصفور بنشینی.سعدی.رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

تیز چنگل تیز چنگ
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال تک نیت فال تک نیت فال انگلیسی فال انگلیسی فال تاروت فال تاروت