لغت نامه دهخدا توانگردل. [ ت ُ / ت َ گ َ دِ ] ( ص مرکب ) بلندطبع. کریم. بخشنده : غلامش به دست کریمی فتادتوانگر دل و دست و روشن نهاد.سعدی ( بوستان ).
