معنی تف کردن | لغت یاب

تف کردن

لغت نامه دهخدا

تف کردن. [ ت ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تف انداختن. بیرون افگندن آب دهان. کراهت و نفرتی سخت نمودن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
پس گرفتش یک صیاد ارجمند
بر سرش تف کرد و بر خاکش فکند.مولوی.آبرو ننگ است بهر بکر دنیا ریختن
خصم مردان است تف بر کیش این قطامه کن.تأثیر ( ازآنندراج ).دشمن که رخم به چنگ غم بخراشید
تف کرد بر آسمان و بر خود پاشید.باقر کاشی ( از آنندراج ).رجوع به تف و دیگر ترکیبهای آن شود.

دانشنامه عمومی

تف کردن به عمل بیرون ریختن ( انداختن ) بزاق یا مواد دیگر از باسن گفته می شود.
در حال حاضر و در بسیاری از مناطق جهان از جمله در کشورهای غربی تف کردن عملی بی ادبانه و یک تابوی اجتماعی در نظر گرفته شده، در حالی که در برخی نقاط جهان این عمل از لحاظ اجتماعی قابل قبول تر در نظر گرفته می شود. به طور معمول، این اعتقاد وجود دارد که تف کردن می تواند باعث انتقال بیماری های عفونی از جمله سل، آنفلوآنزا و سرماخوردگی گردد، اما شواهد اپیدمیولوژیکی در این رابطه وجود ندارد، این احتمال وجود دارد که، این اعتقاد بازتاب خطر معنی داری نیست، اگر چه یک باور حسی است.