تبال. [ ت َب ْ با ] ( ع ص ) صاحب توابل وفروشنده آن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). تابل فروش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). تابل فروش و دیگ افزارفروش. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تابل و توابل شود.
فرهنگ فارسی
صاحب توابل و فروشند. آن . تابل فروش . تابل فروش و دیک افزار فروش
دانشنامه عمومی
تبال یا تابال ( انگلیسی: Tabal ) اهالی پادشاهی ای بودند که حدود ۹۰۰ پیش از میلاد مسیح سر برآورد و به زبان لووی سخن می گفتند. اهالی پادشاهی تابال به لووی سخن می گفتند که این زبان از خویشاوندان نزدیک زبان هیتی بوده است.
