بیگی. [ ب َ / ب ِ ] ( حامص مرکب ) مأخوذ از بیک یا بیگ ترکی. بیکی. لقب گونه ای است که در آخر اسم مردان درآید: دریابیگی. طوی بیگی. دیوان بیگی.ایل بیگی. قوربیگی. چوپان بیگی. قلعه بیگی. بیگلربیگی.( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بیگ و بیگلربیگی شود.
فرهنگ فارسی
ماخوذ از بیک یا بیگ ترکی . بیکی لقب گونه ایست که در آخر اسم مردان در آید دریا بیگی . طوی بیگی . دیوان بیگی . ایل بیگی . قور بیگی . چوپان بیگی
