بید زرد

لغت نامه دهخدا

بید زرد. [ دِ زَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در شهرستانک این نام را به «سالیکس آک ُ م ُ فیلا» دهند. ( یادداشت مؤلف ). گونه ای از درخت بید که در جنگلهای ارس و در کلاکهای میان شیراز و فیروزآباد فراوان است. رجوع به جنگل شناسی ج 1 ص 195 و گیاه شناسی گل گلاب ص 297 شود.، بیدزرد. [ زَ ] ( اِخ ) قریه ای است سی فرسنگی میانه جنوب و مشرق شیراز. ( از فارسنامه ناصری ).
بیدزرد. [ زَ ] ( اِخ ) دهی از بخش ایزه شهرستان اهواز است و 135 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

دهی از بخش ایذه شهرستان اهواز است

دانشنامه عمومی

بید زرد (بخش مرکزی فسا). بید زرد یک روستا در ایران است که در دهستان صحرارود شهرستان فسا واقع شده است.