بی رخصت

لغت نامه دهخدا

بیرخصت. [ رُ ص َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + رخصت ) بدون اذن. بی اجازه. بی دستوری :
در ازل بر جان خاقانی نهادی مهر مهر
تا ابد بیرخصت خاقان اعظم برمکن.خاقانی.رجوع به رخصت شود.