بروکه

لغت نامه دهخدا

( بروکة ) بروکة. [ ب َرْ وَ ک َ ] ( ع اِ ) خارپشت ماده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

دانشنامه عمومی

دی بروکه ( به آلمانی: Die Brücke ) ، به معنی: پُل یا بروکه ( Brücke ) گروهی از نقاشان و چاپگران آلمانی بودند که از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳ فعالیت می کردند و در این مدت نقشی محوری در گسترش اکسپرسیونیسم داشتند.
بنیان گذاران گروه چهار دانشجوی معماری در شهر درسدن با نام های کارل اشمیت روتلوف ( که گروه را هم او نام گذاری کرد ) ، فریتز بلیل، اریک هِکِل و ارنست لودویگ کیرشنر بودند. دیگر هنرمندانی که در سال های بعد به گروه پیوستند امیل نولده، مکس پچشتاین، اُتو مولر، کونو آمیت از سوییس، آکسلی گالن کالِلا از فنلاند و فوویست هلندی کیز وَن دُنگِن بودند. این هنرمندان جوان فضای مشترک مطلوبی به وجود آوردند تا تکنیک هایشان را با هم تقسیم کنند و با یکدیگر نمایشگاه بگذارند.
بروکه گاهی با فوویسم مقایسه می شود. هر دو جنبش گرایش هایی به هنرهای بدوی دارند و هر دو به نمایش شدید هیجان با استفاده از رنگ های تند غیرطبیعی تمایل دارند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم