گهر اور

لغت نامه دهخدا

( گهرآور ) گهرآور. [ گ ُ هََ وَ ] ( نف مرکب ) مخفف گوهرآور. رجوع به ذیل همین کلمه شود.

( گهر آور ) ( صفت ) پدید آورند. گوهر موجد جواهر : گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک از طبع گوهر آور و عنبر فکن نیند . ( خاقانی )