معنی گل ساعتی

فرهنگستان زبان و ادب

{Passiflora} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سرده ای از گل ساعتیان بالارونده یا درختچه ای یا به ندرت علفی با حدود 500 گونه که برگ های آنها بدون کرک و لَپ دار است

دانشنامه عمومی

گل ساعتی (سرده). گل ساعتی ( نام علمی: Passiflora ) گونه ای از گیاهان گل دار است که بیشتر در نواحی استوایی آمریکا و آفریقا رشد می کند. این گیاه رشد سریع و ساقه هایی بلند بالارونده دارد که قلمه گرفتن از آن را آسان می کند. گل ساعتی گیاهی است زینتی از تیره موردی ها که دارای بوته ای بلند و برگهای بیضی شکل متصل بهم و شامل ۵ تقسیم کامل است. گلهای آن درشت و به شکل ساعت است. رنگ گلها قرمز، ارغوانی، آبی و بنفش می باشد. ساقه آن چون به درختان مجاور می پیچد و بالا می رود از این رو آن را پیچ ساعتی نیز می نامند. میوه اش سبز و زرد رنگ است. این گیاه حاوی فلاونوئید و آلکالوئیدهای گروه هارمالا ( Harmala alkaloid ) واسید سیانیدریک، در میوهٔ آن اسید سیتریک و نیز دارای پرولین، مالتول و اتل مالتول است. قسمت مورد استفاده: از برگ و میوه و گل های گیاه گل ساعتی استفاده دارویی به عمل می آید.
تجارب آزمایشگاهی و بالینی اثر ضد اضطراب و آرام بخشی عصاره گل ساعتی را نیز به اثبات رسانده است. داروهایی همانند ریلکس هرب ( relax herb ) ۵۰۰میلی گرمی ماده موثره ویتکسین از عصاره گل ساعتی، دارای اثر گذاری مفید برای تنظیم خواب و کاهش استرس و اضطراب برای افردا ایجاد میکند.
فلومازنیل داروی آنتاگونیست بنزودیازپین ها مانع ظهور اثر عصاره گل ساعتی نگردید، که این امر نشانه متفاوت بودن مکانیسم اثر آرام بخشی این عصاره از مکانیسم اثر بنزودیازپین ها می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

گل ساعتی (passion flower)
گروهی از گیاهان بالاروندۀ امریکای حار ه ای، از جنس گل ساعتی، تیرۀ گل ساعتی. گل هایی کاملاً متمایز دارند که دارای قاعدۀ گلبرگی نعلبکی شکل اند. تاج ریشه دار است یا حلقه ای از شاخه های فرعی برگ مانند داخل حلقۀ گلبر گ ها و ساقه ای مرکزی دارد که شامل پنج پرچم زایا و سه کلالۀ جاذب گرده است. گل ها به رنگ زرد، سبز، ارغوانی یا قرمزند. میوۀ برخی گونه ها خوراکی اند. اجزای گل این گیاه، شامل تاجی از خار، پنج زخم، و سه میخ، را مبلغان مسیحی در امریکای جنوبی نماد تصلیب مسیح معرفی می کردند. از این رو نام این گیاه تداعی کنندۀ مصائب مسیح مصلوب است. دو گونه از این جنس در مناطق شمالی ایران در پرچین ها کاشته می شود.