تلاوی

لغت نامه دهخدا

تلاوی. [ ت َ ] ( ع مص ) گردآمدن مردم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اجتماع. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

گرد آمدن مردم .

دانشنامه عمومی

تلاوی ( به گرجی: თელავი ) یکی از شهرهای مهم گرجستان و مرکز استان کاختی در شرق این کشور است.
جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۲ برابر با ۲۱٬۸۰۰ نفر بوده است. ارتفاع این شهر از سطح دریا ۴۹۰ متر است.
با ویرانی گرِمی پایتخت پادشاهی کاختی توسط شاه عباس یکم در سال ۱۶۱۶ میلادی، پادشاهان کاختی، تلاوی را به عنوان پایتخت انتخاب کردند.