گستاخ بهر

لغت نامه دهخدا

گستاخ بهر. [ گ ُ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه در حضرت سلاطین و بزرگان تواند گستاخ بود :
به خدمتگری پیش دانای دهر
پرستنده ای گشت گستاخ بهر.نظامی.

فرهنگ فارسی

آنکه در حضرت سلاطین و بزرگان گستاخ تواند بود : بخدمتگری پیش دانای دهر پرستنده ای گشت گستاخ بهر . ( نظامی )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم