گربه کور

لغت نامه دهخدا

گربه کور. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آدم محیل و فریبکار و حقه باز است. رجوع به گربه شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال درخت فال درخت فال لنورماند فال لنورماند فال تک نیت فال تک نیت