کوته زبان

لغت نامه دهخدا

کوته زبان. [ ت َه ْ زَ ] ( ص مرکب ) کوتاه زبان. ( فرهنگ فارسی معین ). آنکه به جهت نداشتن حق ، دعوی نتواند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
ز طمع است کوته زبان مرد آز
چو شد طمع کوته ، زبان شد دراز.اسدی.و رجوع به کوتاه زبان شود.

فرهنگ فارسی

کسی که در سخن گفتن عاجز باشد آنکه گفتارش فصیح نباشد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم