لغت نامه دهخدا کلبه دار. [ ک ُ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) دکان دار. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به ماده بعد شود.
فرهنگستان زبان و ادب {chalet maid} [گردشگری و جهانگردی] خانمی که برای مهمانان کلبۀ کوهستانی واقع در یک تفریحگاه برف سُری آشپزی و نظافت می کند
