دانشنامه اسلامی
از زمان ولادت او اطلاعی نداریم لیکن با توجه به اینکه اشعار کتاب تاریخ محمدی را در سال 708 و در سن 60 سالگی سروده است، ولادتش را باید به سال 658 بدانیم. او متولد و ساکن آمل بود ولی از آنجا که اجداد او اهل کاشان بوده اند به «کاشی» تخلص دارد ضمن اینکه در موارد متعددی از دلبستگی اش به کاشان و مشکلاتش در آمل سخن می گوید.
کاشی که ملقب به کمال الدین بود، فقط در مدح اهل بیت بخصوص امیر مؤمنان علیه السلام شعر سروده و اشعار وی نشانگر محبت شدید به این خاندان است. احمد بن حسین کاتب مورخ قرن نهم می نویسد: زمانی که سلطان محمد خدابنده به مشهد سفر کرد درویشی را در کنار بارگاه امام دید و از او پرسید تو کیستی؟ ملا حسن فی البداهه قصیده ای سرود و چنین گفت:
افندی می نویسد: او فاضل و عالم محقق و شاعری زبردست بود. مقامش با شیخ علی کرکی و علامه حلی در انتشار مذهب شیعه یکی است و حق بزرگی به جهت هدایت مردم به راه صحیح، بر آنان دارد از این رو اهل سنت از قدیم او را دشمن می داشته اند و می گویند او سبب حدوث مذهب تشیع است.
اثر مهم کاشی منظومه تاریخ محمدی در شرح حال پیامبر و ائمه است. دیگر آثار او عبارتند از هفت بند درباره علی(ع)، معرفت نامه رساله ای منظوم در کلام و عقاید، کتاب الانشاء، دیوان.
ملاحسن کاشی پس از سال 708 (سال تألیف تاریخ محمدی) و احتمال زیاد پیش از مرگ خدابنده (716) از دنیا رفته است چون سلطان محمد خدابنده الجایتو مزار او را بنا کرده است. این مزار در سلطانیه در حوالی زنجان مشهور و محل رفت و آمد علاقمندان اوست.
